جهان درحالی روز انسان‌دوستی را گرامی می‌دارد که هر روزه امدادگرانی در تلاش برای کمک به مردم نیازمند جان خود را از دست می‌دهند و این درحالی است که عاملان همچنان از پاسخگویی و مجازات مصون هستند.
روز جهانی انسان‌دوستی در ۱۹ آگوست (مصادف با ۲۸ مرداد ۱۴۰۴)، زمانی برای گرامی‌داشت و یادآوری امدادگرانی است که در حین تلاش برای کاهش رنج در سراسر جهان کشته و مجروح شده‌اند.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل در گزارشی به مناسبت این روز نوشت: رکورد جدید و تکان‌دهنده ۳۸۳ امدادگر کشته‌شده در سال ۲۰۲۴ باید زنگ خطری برای محافظت از همه غیرنظامیان در درگیری‌ها و بحران‌ها و پایان دادن به مصونیت از مجازات باشد.
بیشتر امدادگران کشته‌شده، کارکنان ملی بودند که به جوامع خود خدمت می‌کردند و در حین انجام وظیفه یا در خانه‌های خود مورد حمله قرار گرفتند. در همان سال، ۳۰۸ امدادگر دیگر مجروح، ۱۲۵ نفر ربوده و ۴۵ نفر بازداشت شدند.
تام فلچر، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه و هماهنگ‌کننده امداد اضطراری، گفت: حتی یک حمله علیه یک همکار بشردوستانه، حمله به همه ما و مردمی است که به آنها خدمت می‌کنیم. حمله‌هایی در این مقیاس، بدون هیچ گونه پاسخگویی، وضعیتی شرم‌آور از بی‌عملی و بی‌تفاوتی بین‌المللی است. ما به عنوان جامعه بشردوستانه، بار دیگر از کسانی که قدرت و نفوذ دارند می‌خواهیم که برای بشریت اقدام کنند، از غیرنظامیان و امدادگران محافظت کنند و عاملان این حمله‌ها را پاسخگو قرار دهند.
افزایش ۳۱ درصدی مرگ‌ومیر امدادگران در مقایسه با سال ۲۰۲۳، ناشی از درگیری‌های بی‌وقفه است. براساس آمارها، ۱۸۱ امدادگر طی سال ۲۰۲۴ در غزه جان خود را از دست دادند؛ همچنین ۶۰ امدادگر در سودان جان خود را از دست دادند.
خشونت علیه امدادگران در سال ۲۰۲۴ در ۲۱ کشور در مقایسه با سال قبل افزایش یافت.
- بیشتر بخوانید:
- روز جهانی جوانان؛ مواجهه آینده‌سازان فلسطینی در غزه با مرگ و جنایت
- روز جهانی خانواده در سایه ۲۳ هزار قربانی ترور در ایران
- روز جهانی زمین پاک؛ لزوم پایان جنگ‌ها برای حفاظت از کره خاکی
۸ ماه نخست سال ۲۰۲۵ هیچ نشانه‌ای از تغییر روند نگران‌کننده نشان نمی‌دهد؛ براساس داده‌های موقت پایگاه داده امنیت امدادگران، از آغاز سال ۲۰۲۵ تا ۱۴ آگوست (۲۳ مرداد) دست‌کم ۲۶۵ امدادگر جان خود را از دست داده‌اند.
حمله‌ها به امدادگران، دارایی‌ها و عملیات آنها، ناقض قوانین بین‌المللی بشردوستانه است و شریان‌های حیاتی را که میلیون‌ها نفر را در مناطق جنگی و فاجعه‌زده نگه می‌دارند، تضعیف می‌کند.
شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۲۷۳۰ را در ماه می ۲۰۲۴ (اردیبهشت/خرداد ۱۴۰۳) تصویب کرد که بر تعهد طرفین درگیری و کشور‌های عضو برای محافظت از کارکنان بشردوستانه تاکید مجدد کرد و خواستار تحقیقات مستقل در مورد تخلفات شد. اما فقدان پاسخگویی همچنان فراگیر است.
در روز جهانی بشردوستانه، امدادگران و حامیان آنها یاد کشته‌شدگان را گرامی می‌دارند و با کسانی که به مردم نیازمند خدمت می‌کنند، ابراز همبستگی می‌کنند و خواستار حفاظت فوری از غیرنظامیان و عملیات امدادرسانی هستند.
پایگاه کمیته بین‌المللی صلیب سرخ نیز نوشت: حمله‌ها به امدادگران در ماه‌های اخیر به میزان نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است. همکاران صلیب سرخ در حین تلاش برای کمک به دیگران مجروح، بازداشت و کشته شده‌اند. این خشونت نه تنها جان انسان‌ها را به‌خطر می‌اندازد، بلکه مانع از رسیدن کمک‌های حیاتی به افراد نیازمند می‌شود.
مرگ این امدادگران یادآور آشکار شرایط وخیم و غیرقابل قبولی است که امدادگران امروزه همچنان با آن مواجه هستند. در سال ۱۸۶۴، کنوانسیون‌های ژنو نشان صلیب سرخ را به عنوان نماد جهانی بی‌طرفی و حمایت در درگیری‌های مسلحانه تعیین کردند. با این حال، بسیاری از امدادگران صلیب سرخ در حالی کشته شدند که نشان صلیب سرخ یا هلال احمر را بر تن داشتند، نشان‌هایی که باید براساس قوانین بین‌المللی بشردوستانه، حمایت از آنها را تضمین می‌کرد.
انتهای پیام/
Tuesday, 19 August , 2025