تدوین طرح مدیریت بیش از ۵۰ درصد جنگل‌های شمال کشور

به گزارش خبرنگار مهر، علی تیموری پیش از ظهر دوشنبه در هفتمین همایش روز جنگلبانی در چالوس با تأکید بر اهمیت تقویت حفاظت از منابع طبیعی، از پیگیری نهایی ساختار و تشکیلات یگان حفاظت در این سازمان خبر داد و آن را گامی اساسی در ارتقا توان اجرایی و حفاظت از عرصه‌های طبیعی کشور دانست.

وی با اشاره به تکلیف قانونی سازمان در برنامه هفتم توسعه گفت: شناسایی و مدیریت پارک‌های جنگلی و تفرجگاه‌ها در سراسر کشور، به ویژه در استان‌های شمالی، از اولویت‌های اصلی ماست که باید طرح‌های مدیریتی جامع و قابل واگذاری به بخش خصوصی تدوین شود. این واگذاری علاوه بر ایجاد اشتغال، منبع درآمد پایدار برای سازمان فراهم می‌کند.

رئیس سازمان منابع طبیعی با اعلام اینکه تاکنون حدود ۴ درصد از جنگل‌های شمال کشور به پارک جنگلی تبدیل شده و طرح‌های مدیریتی آن تهیه شده است، افزود: با تلاش‌های مستمر، هدفگذاری کرده‌ایم این میزان تا پایان برنامه هفتم به ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش یابد.

وی همچنین از تدوین طرح مدیریت بیش از ۵۰ درصد جنگل‌های شمال کشور (حدود ۸۵۰ هزار هکتار) خبر داد و گفت: اجرای این طرح‌ها از ابتدای سال جاری آغاز شده و زمینه‌ساز درآمدزایی و حفاظت بهتر از منابع طبیعی است.

معاون وزیر منابع طبیعی تأکید کرد که ساختار یگان حفاظت با رویکرد کوچک‌سازی، چابک‌سازی و کاهش تشکیلات زائد به صورت محلی ایجاد خواهد شد و خاطرنشان کرد: مصوبه‌ای که موجب انحلال یا حذف نیروهای مردمی و فعال شود، لغو شده است و حفظ و تقویت این نیروها در اولویت قرار دارد.

وی درباره مقابله با قاچاق چوب گفت: اگرچه جریمه‌های تعزیری اعمال می‌شود، اما این پدیده همچنان چالش‌برانگیز است. دادستان‌های کشور قاچاق چوب را جرم سازمان‌یافته می‌دانند و برخورد جدی با متخلفان صورت می‌گیرد. اصلاح قوانین مرتبط در دست اقدام است و لایحه آن به زودی به مجلس تقدیم خواهد شد.

معاون وزیر منابع طبیعی به ظرفیت‌های زراعت چوب در استان گیلان اشاره کرد و افزود: از حدود ۵۰ هزار هکتار ظرفیت موجود، بیش از ۳۵ هزار هکتار در حال بهره‌برداری و ۷ هزار هکتار آماده واگذاری است که می‌تواند منبع درآمد پایدار سازمان باشد.

وی در پایان ضمن تأکید بر استفاده از فناوری‌های نوین در حفاظت منابع طبیعی تصریح کرد: بدون مشارکت مردمی و همکاری دستگاه‌های مرتبط، حفاظت منابع طبیعی با محدودیت‌های نیروی انسانی به سختی ممکن است و باید برنامه‌های گسترده‌ای برای ارتقا این مشارکت‌ها اجرا شود.