باید از همه شهدای کربلا یاد کرد و نام برد حتی اگر نام دشمن بر روی آنها باشد مانند یزید بن زیاد، از سوی دیگر این نام‌گذاری‌ها چیزی را اثبات نمی‌کند.

به گزارش خبرنگار مهر، در میان اصحاب اباعبدالله الحسین در کربلا و یاران شهید آن حضرت، به اسامی زیادی بر می‌خوریم که برخی هم نام با بزرگان اهل سنت هستند و در بازگویی جریان کربلا کمتر سخنی از آنان به میان آمده است. حجت الاسلام مصطفی صادقی کاشانی پژوهشگر تاریخ اسلام، تشیع و اهل‌بیت (ع) به این موضوع پرداخته است که چرا در مقاتل و روایات مربوط به تاریخ عاشورا کمتر از این افراد صحبت شده است و آیا شائبه‌ای که در این خصوص مطرح است و عنوان می‌کند به دلیل همنامی برخی از این افراد با خلفا است که کمتر از این شهدا صحبت می‌شود درست است یا خیر.

یکی از شبهات و اشکالاتی که اغلب از سوی اهل‌سنت مطرح می‌شود و برخی افراد کم‌اطلاع به آن دامن می‌زنند این است که در کربلا افرادی از خانواده امیرالمؤمنین و امام حسین (ع) با نام‌های خلیفه اول و دوم و سوم به شهادت رسیدند ولی شیعیان از آنها نام نمی‌برند یا روضه آن را نمی‌خوانند.

در این خصوص چند نکته قابل توجه است:

یک: اینکه افرادی از خاندان اهل‌بیت چنین نام‌هایی داشته‌اند؛ قابل انکار نیست؛ اما به عنوان نام خلفا نبوده و ارتباطی به آنها ندارد. نام‌گذاری در هر زمان بر اساس آداب و رسوم و به جهت شهرت اجتماعی یک سری نام‌هاست و این اسامی در آن زمان معمول بوده و دلیل برگرفتن از نام خلفا نیست.

دو: با توجه به شباهت دو نام عُمَر و عَمرو در نگارش عربی، گاهی این نام‌ها اشتباه شده و مثلاً فرزند امام حسن (ع) عمرو است نه عمر. همچنین بین نام حسن یا حسین به عنوان پدر آنان نیز اشتباه می‌شود. عمرو بن حسن جزو اسرا بود و نه شهدای کربلا. ضمناً نام بردن از ابوبکر بن قاسم بن الحسین نشان‌دهنده کمترین اطلاع از انساب است.

سه: درباره شهادت برخی از اینان مانند ابوبکر و عمر فرزندان علی (ع) بین مورخان تردید و اختلاف است. مثلاً برخی کشته شدن ابوبکر بن عبدالله بن جعفر را در واقعه حرّه ثبت کرده‌اند.

چهار: درباره عثمان برادر حضرت ابوالفضل (ع) و ابوبکر بن حسن که از شهدای کربلایند، فقط نام آنان آمده و چون شرح مقتل و چگونگی شهادت آنان بیان نشده، روضه آنها خوانده نمی‌شود.

پنج: مشمئز کننده‌ترین دعواها، نزاع‌های فرقه‌ای و حزبی و جناحی است بخصوص در زمانی که هر گروهی به دور از انصاف و حقایق علمی فقط به دنبال اثبات حرف خود باشند.

باید از همه شهدای کربلا یاد کرد و نام برد حتی اگر نام دشمن بر روی آنها باشد مانند یزید بن زیاد. از سوی دیگر این نام‌گذاری‌ها چیزی را اثبات نمی‌کند.