رژیم صهیونیستی با هدف قرار دادن ساختمان‌های مسکونی در طول تجاوز به ایران بسیاری از قوانین و پروتکل‌های بین‌المللی را زیر پا گذاشت و براساس قوانین می‌توان این رژیم را جنایتکار دانست.

خبرگزاری میزان –

رژیم صهیونیستی طی تجاوز ۱۲ روزه خود به ایران انواع قوانین بین‌المللی و بشردوستانه را نقض کرد.

این رژیم در جنایتی آشکار، شماری از ساختمان‌های مسکونی و غیرنظامی را در شهر‌های مختلف، به ویژه تهران، هدف قرار داد؛ این درحالی است که حمله به مناطق مسکونی براساس قوانین بین‌المللی ممنوع است.

اما از آنجایی که رژیم صهیونیستی به دلیل حمایت‌های بی‌قیدوشرط غرب، به‌ویژه آمریکا، از مصونیت برخوردار است، به‌طور مداوم قوانین بین‌المللی و بشردوستانه را نادیده می‌گیرد. 

به‌عنوان نمونه، براساس گزارش‌ها بیش از ۹۰ درصد نقاط هدف گرفته‌شده توسط رژیم صهیونیستی در تهران منازل مسکونی و محل زندگی مردم عادی بود. 

قوانین بین‌المللی درباره اقدام جنایتکارانه رژیم صهیونیستی

مفهوم مکان‌های بی‌دفاع ریشه در مفهوم سنتی شهر باز دارد. ممنوعیت حمله به مکان‌های بی‌دفاع در اعلامیه بروکسل و کتابچه راهنمای آکسفورد گنجانده شده است. این ممنوعیت در ماده ۲۵ مقررات لاهه تدوین شده است که مقرر می‌کند حمله یا بمباران، به هر وسیله‌ای، به شهرها، روستاها، خانه‌ها یا ساختمان‌هایی که بی‌دفاع هستند ممنوع است. 

گزارش کمیسیون مسئولیت که پس از جنگ جهانی اول تشکیل شد، بمباران عمدی مکان‌های بی‌دفاع را نقض قوانین و عرف‌های جنگ می‌داند که باید تحت پیگرد قانونی قرار گیرد. 

  • بیشتر بخوانید:
  • قوانین بین‌المللی درباره تهدید‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه ایران
  • آمریکا و رژیم صهیونیستی؛ عامل فروپاشی نظم بین‌المللی و سازمان ملل

براساس پروتکل الحاقی اول، هدف قرار دادن یک مکان بی‌دفاع ممنوع است و انجام این کار نقض فاحش پروتکل است. همچنین براساس اساسنامه دادگاه کیفری بین‌المللی، حمله عمدی به شهرها، روستاها، خانه‌ها یا ساختمان‌هایی که بی‌دفاع هستند و اهداف نظامی نیستند در درگیری‌های مسلحانه بین‌المللی یک جنایت جنگی محسوب می‌شود.

ممنوعیت حمله به مکان‌های بی‌دفاع در دستورالعمل‌های نظامی متعددی آمده است. دستورالعمل حقوق بین‌الملل بشردوستانه سوئد، قاعده اصلی مربوط به مکان‌های بی‌دفاع در ماده ۵۹ پروتکل الحاقی اول را به‌عنوان تدوینی از حقوق بین‌الملل عرفی از پیش موجود معرفی می‌کند. 

براساس قوانین بسیاری از کشورها، حمله به مکان‌های بی‌دفاع جرم محسوب می‌شود. 

همچنین حمله به ساختمان‌های مسکونی در جنگ به‌طور عموم براساس حقوق بین‌الملل بشردوستانه (IHL) ممنوع است. 

حقوق بین‌الملل بشردوستانه بر اصل تفکیک تاکید دارد و طرفین را ملزم می‌کند که بین غیرنظامیان و نظامیان و بین اشیاء غیرنظامی و اهداف نظامی تمایز قائل شوند. 

براساس این قوانین، حمله‌ها باید فقط به اهداف نظامی هدایت شوند و اقدام‌های احتیاطی برای به حداقل رساندن آسیب به غیرنظامیان و اشیاء غیرنظامی باید انجام شود.

انتهای پیام/