رژیم صهیونیستی به دلیل ترس از افشای ابعاد آسیب‌ها و خسارت‌های ناشی از عملیات موشکی ایران علیه اراضی اشغالی، رسانه‌ها و خبرنگاران را با محدودیت‌ها و سرکوب بیشتری در قیاس با گذشته مواجه کرده است.
رژیم صهیونیستی در میانه ارتکاب جنایت علیه کشور‌های مختلف منطقه، کارزار جنایت‌کارانه خود علیه رسانه‌ها را تشدید کرده است که نمونه آن هدف قرار دادن صداوسیمای ایران بود.
براساس جدیدترین گزارش‌ها، نظامیان رژیم صهیونیستی صبح امروز به منزل ناصر اللحام، خبرنگار و مدیر دفتر شبکه خبری المیادین در فلسطین، یورش برده و وی را بازداشت کرده‌اند.
نظامیان صهیونیستی در یورش به منزل وی در بیت لحم، وسایل آن را تخریب کردند.
میدل‌ایست‌آی در گزارشی با عنوان «ترس واقعی وجود دارد»، به بررسی تشدید خشونت، آزار و سانسور رسانه‌ها توسط رژیم صهیونیستی پس از تجاوز این رژیم به ایران پرداخت.
به گزارش میدل‌ایست‌آی، خبرنگاران و اهالی رسانه‌ای که در اراضی اشغالی کار می‌کنند، در نتیجه سانسور نظامی که با محدودیت‌های جدید اعمال‌شده در طول جنگ ماه گذشته علیه ایران تقویت شده است، با آزارواذیت، خشونت و محدودیت‌های فزاینده در توانایی گزارش‌دهی خود مواجه هستند.
خبرنگاران فلسطینی در اراضی اشغالی می‌گویند که بیشترین فشار را از آخرین دور سانسور و محدودیت‌ها متحمل شده‌اند و برخی از آن‌ها گفته‌اند که هنگام کار توسط پلیس یا اوباش متخاصم مورد حمله قرار گرفته‌اند.
سانسور نظامی رژیم صهیونیستی (واحدی در اداره اطلاعات نظامی ارتش) اختیار‌های گسترده‌ای دارد و سازمان‌های رسانه‌ای داخلی و بین‌المللی را ملزم می‌کند که در مورد گزارش‌های خود تایید آن را کسب کنند.
در اوایل سال جاری، مجله +۹۷۲ با استناد به داده‌های جمع‌آوری‌شده سالانه توسط این مجله از سال ۲۰۱۱، گزارش داد که رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۴ شاهد «افزایش بی‌سابقه‌ای» در استفاده از اختیار‌های سانسور نظامی بوده است.
این مجله اعلام کرد که سانسور نظامی رژیم صهیونیستی سال گذشته انتشار هزار و ۶۳۵ مقاله را ممنوع و ۶ هزار و ۲۶۵ مقاله دیگر را سانسور کرده است و به‌طور متوسط در ۲۱ خبر در روز و در حدود ۳۸ درصد از بیش از ۲۰ هزار گزارش ارسالی برای بررسی، مداخله کرده است.
سازمان گزارشگران بدون مرز (RSF) هشدار داد که خبرنگاران در اراضی اشغالی از زمان آغاز جنگ غزه با سرکوب شدید مواجه شده‌اند؛ گزارشگران بدون مرز همچنین رژیم صهیونیستی را به «نابودی خبرنگاری» در فلسطین متهم و تاکید کرد که اراضی اشغالی و فلسطین به خطرناک‌ترین مناطق جهان برای خبرنگاران تبدیل شده‌اند.
براساس آمارها، رژیم صهیونیستی از زمان آغاز جنگ علیه غزه بیش از ۲۰۰ نفر از اهالی رسانه را قتل‌عام کرده است.
سانسور نظامی رژیم صهیونیستی در ماه گذشته، مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های جدید را صادر کرد که توانایی اهالی رسانه و خبرنگاران را برای گزارش‌دهی محدودتر می‌کرد، ازجمله محدودیت‌هایی که سازمان‌های رسانه‌ای را ملزم به دریافت مجوز کتبی برای گزارش از محل‌های اصابت موشک ایران می‌کرد و خبرنگارانی را که از قوانین جدید پیروی نمی‌کردند، مجرم می‌شناخت.
این محدودیت‌ها توسط اتحادیه خبرنگاران رژیم صهیونیستی که نماینده خبرنگاران صهیونیست و فلسطینی در داخل اراضی اشغالی است، به‌عنوان «آخرین میخ بر تابوت آزادی مطبوعات در اسرائیل» محکوم شد.
سازمان‌های بین‌المللی نیز نگرانی خود را از روند یادشده اعلام کردند.
آنتونی بلانگر، دبیرکل فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، گفت: این موج حمله‌ها و سانسور علیه خبرنگاران فلسطینی، اسرائیلی و خارجی در اسرائیل عمیقا نگران‌کننده است.
رازی طاطور، روزنامه‌نگار فلسطینی اهل منطقه الجلیل که کارت خبرنگاری در اراضی اشغالی را در اختیار دارد، گفت که هنگام تلاش برای گزارش عملیات موشکی ایران برای شبکه خبری الغد تی‌وی اردن، روز‌ها با آزارواذیت مواجه شده است.
وی ضمن تشریح روایت برخورد‌های خشونت‌بار پلیس رژیم صهیونیستی هنگام تهیه گزارش از یک ساختمان در تل‌آویو پس از اصابت موشک‌های ایران، گفت که پلیس به وی و همکارانش با الفاظی مانند تروریست توهین کرده و مانع کار آن‌ها شد.
طاطور همچنین تجربه مشابهی از تهیه گزارش از اتاق هتلی مشرف به شهر حیفا را روایت کرد که با یورش پلیس به اتاقش دنبال شد؛ این خبرنگار فلسطینی گفت: پلیس من و گروهم را حدود ۳ ساعت بازداشت و تجهیزات ما را مصادره کرد.
وی گفت: آن‌ها روز بعد من را به کلانتری احضار کردند؛ من بر این باور هستم که تجربیاتم بخشی از یک سیاست نظام‌مند از سوی اسرائیل برای ارعاب خبرنگاران است.
طاطور ادامه داد: گروه‌های حقوق بشر و اتحادیه‌های خبرنگاران ممکن است از نظر قانونی و در دادگاه از ما حمایت کنند، اما واقعا نمی‌توانند از ما محافظت کنند و این واقعیت است؛ ترس، ترس واقعی، در میان گروه‌های خبرنگاران وجود دارد و این ترس عمدی است؛ ما را به نمونه‌ای از این ترس تبدیل کردند؛ این تلاشی برای ارعاب دیگر خبرنگاران بود.
در موارد دیگر، خبرنگاران از جلوگیری پلیس رژیم صهیونیستی از رسیدن آن‌ها به محل‌های اصابت موشک‌های ایران شکایت کرده‌اند.
پس از عملیات موشکی ایران علیه ریشون لتسیون در نزدیکی تل‌آویو، خبرنگاران شبکه العربیه و همچنین شبکه‌های ترکیه‌ای و مصری اعلام کردند که هنگام تلاش برای بازدید از منطقه، از دسترسی آن‌ها جلوگیری شده است.
آنتون شالهات، رئیس مرکز رسانه‌ای «اعلام» که از خبرنگاران فلسطینی شاغل در اراضی اشغالی حمایت می‌کند، در این باره گفت که دست‌کم ۳۰ خبرنگار فلسطینی گزارش داده‌اند که هنگام تلاش برای گزارش در روز‌های عملیات موشکی ایران به اراضی اشغالی با اختلال مواجه شده‌اند.
شالهات گفت: این موارد شامل حمله فیزیکی، تهدید و ارعاب و مصادره تجهیزات بوده است؛ در حالی که پلیس مسئول بسیاری از این حوادث بود، خبرنگاران گزارش داده‌اند که توسط اوباشی که به دلیل محیطی سهل‌گیرانه که اجازه نقض قانون را می‌دهد جسور شده‌اند، مورد تهدید و حمله قرار گرفته‌اند.
برخی از خبرنگاران صهیونیست مشاهده کردند که آزارواذیت همکاران شاغل در سازمان‌های رسانه‌ای عربی نیز از زمانی که دولت در ماه مه سال گذشته (اردیبهشت سال گذشته)، شبکه قطری الجزیره را از گزارش‌دهی در داخل اراضی اشغالی منع کرد، افزایش یافته است.
اورن زیو، عکاس و خبرنگار Local Call، یک سایت خبری عبری‌زبان، گفت: پس از تعطیلی الجزیره، آن‌ها نیاز به ایجاد یک دشمن داخلی داشتند؛ به نظر من، آزارواذیت خبرنگاران عرب مربوط به سانسور یا امنیت نیست، بلکه به سوءاستفاده از سانسور مربوط می‌شود.
زیو گفت: خبرنگاران و عکاسان به دلیل حمله به آزادی مطبوعات به هدایت ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی و شلومو کاری، وزیر ارتباطات در معرض خطر قرار گرفته‌اند؛ آن‌ها به هر شهروند، هر نگهبان، هر افسر پلیس و هر داوطلب در پلیس مجوز دادند تا عکاسان را مورد آزارواذیت و قلدری قرار دهند؛ نه تنها عکاسان عرب و فلسطینی که در این زمینه کار می‌کنند، بلکه عکاسان خارجی و حتی عکاسان اسرائیلی نیز.
انتهای پیام/
Monday, 7 July , 2025