گزارش‌ها نشان می‌دهد که با ادامه محاصره رژیم صهیونیستی بر نوار غزه و صدور مداوم دستور‌های تخلیه، مرگ‌ومیر ناشی از گرسنگی و سوءتغذیه درمیان مردم این باریکه افزایش چشمگیری داشته است.
مرگ‌ومیر در میان سالمندان، کودکان و بیماران در نوار غزه به‌دلیل گرسنگی، سوءتغذیه و کمبود درمان پزشکی، در شرایط زندگی ایجاد شده درپی اقدام‌های رژیم صهیونیستی برای خسته کردن جمعیت فلسطین، به‌طرز نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است.
این شرایط شامل گرسنگی عمدی، رنج شدید و محرومیت نظام‌مند از مراقبت‌های بهداشتی، همراه با محاصره کامل است؛ همه این موارد بخشی از یک کارزار نسل‌کشی مداوم هستند که اکنون وارد نوزدهمین ماه متوالی خود شده است.
ناظر حقوق بشر اروپا-مدیترانه (یورو-مد مانیتور) شهادت ۲۶ فلسطینی را، ازجمله ۹ کودک تنها در ۲۴ ساعت ثبت کرده است. این مرگ‌ومیر‌ها نتیجه سیاست عمدی رژیم صهیونیستی است که از گرسنگی و محرومیت از درمان برای کشتار غیرنظامیان فلسطینی استفاده می‌کند. محاصره شدید، که از ۲ مارس (۱۲ اسفند) برقرار شده، به‌طور نامتناسبی آسیب‌پذیرترین افراد را هدف قرار می‌دهد و فاجعه انسانی ساخته دست بشر را به ابزاری اصلی برای نابودی تبدیل می‌کند.
در نتیجه گرسنگی و فروپاشی خدمات درمانی در نوار غزه، افزایش قابل توجهی در شهادت سالمندان، کودکان و بیماران مزمن مشاهده شده است.
سیستم بهداشتی نوار غزه به‌طور نظام‌مند از طریق ترکیبی از محاصره و هدف قرار دادن مستقیم از هم پاشیده و بیمارستان‌هایی مانند بیمارستان اروپایی غزه در جنوب و بیمارستان اندونزیایی در شمال را مجبور به تعطیلی کامل کرده است. همه مراکز درمانی باقی‌مانده با مشکلات بسیاری مواجه هستند.
نبود یک سیستم موثر در وزارت بهداشت غزه برای نظارت بر این مرگ‌ها به این معنی است که بسیاری از آنها به‌طور رسمی به‌عنوان مرگ با علت‌های طبیعی ثبت می‌شوند، درحالی که به‌طور مستقیم ناشی از سیاست‌های گرسنگی عمدی و فروپاشی نظام‌مند سیستم بهداشتی هستند.
الگوی آشکار رژیم صهیونیستی در کشتار عمدی
گروه‌های حقوق بشری تاکید می‌کنند که الگوی آشکار رژیم صهیونیستی در کشتار عمدی براساس قوانین بین‌المللی بشردوستانه و کیفری ممنوع است.
گروه میدانی یورو-مد مانیتور، شهادت‌های تکان‌دهنده‌ای از افراد مسنی که به اجبار و درحالی که گرسنه بودند، به دستور تخلیه رژیم صهیونیستی آواره شده بودند، جمع‌آوری کرد.
عبدالسلام قدیح ۷۶ ساله گفت: من در چادری در نزدیکی خانه ویران شده‌ام در عباسان (شرق خان‌یونس) زندگی می‌کنم. ارتش اسرائیل نقشه‌ای منتشر کرد که به ما دستور تخلیه می‌داد. من نمی‌توانستم چیزی حمل کنم. ۳ ساعت با وجود اینکه یک روز کامل غذا نخورده بودم، پیاده‌روی کردم تا اینکه با حال بد به المواصی رسیدم. حتی نمی‌توانستم برای بیماری مزمنم دارو همراه خود داشته باشم.
همچنین پیرمردی از محله شجاعیه شهر غزه، درحالی که با ویلچر منطقه را به‌دلیل دستور رژیم صهیونیستی ترک کرده و گریه می‌کرد، گفت: من ۲ یا ۳ روز است که چیزی نخورده‌ام. من فقط یک تکه نان می‌خواهم.
ویداد السمیری ۷۳ ساله از شمال شرقی خان‌یونس، به‌همراه خانواده‌اش منطقه را ترک کرد و چندین کیلومتر بدون اینکه چیزی با خود ببرد، پیاده‌روی کرد. او گفت: هیچ غذایی برای ما باقی نمانده است. روزهاست که نصف یک وعده غذایی کوچک را می‌خوریم. کودکان دچار کم‌آبی شده‌اند. آوارگی رنج ما را بدتر کرده است. چرا ما بار‌ها و بار‌ها گرسنه و آواره هستیم؟ کسی هست که به ما کمک کند؟
ادعای رژیم صهیونیستی درباره ورود کمک‌ها به غزه
نهاد‌های نظر و حقوق بشری گزارش می‌کنند که هیچ مدرک ملموسی از کمکی که رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند اجازه ورود آن را داده است، وجود ندارد.
در روز نخست، گزارش شده که تنها ۵ کامیون وارد غزه شده‌اند. هنوز مشخص نیست که آیا این کامیون‌ها (که فقط مکمل‌های غذایی و کفن حمل می‌کردند) به نوار غزه رسیده‌اند یا هنوز در گذرگاه کرم ابوسالم گیر کرده‌اند. به گفته سازمان ملل، این محموله کمکی تنها یک قطره در اقیانوس نیاز‌های مردم غزه است.
اوضاع با بمباران مداوم رزیم صهیونیستی بدتر شده، بمبارانی که خانه‌ها، سرپناه‌ها و منابع غذایی ناچیز را هر زمان که مردم به اجبار آواره می‌شوند، ویران می‌کند. بنابراین، خانواده‌ها نه تنها هدف بمباران قرار می‌گیرند، بلکه باید با هر آوارگی جدید با تهدید گرسنگی رو‌به‌رو شوند.
جنایت‌های جدی تحت اساسنامه رم
اقدام‌های یادشده برخی از جدی‌ترین جنایت‌ها تحت اساسنامه رم دیوان کیفری بین‌المللی را نشان می‌دهند که کشتار عمدی را به‌عنوان عامل مرگ از طریق روش‌هایی مانند گرسنگی و محرومیت از مراقبت‌های پزشکی طبقه‌بندی می‌کند. این اعمال زمانی که به‌عنوان بخشی از یک حمله گسترده یا نظام‌مند به غیرنظامیان انجام شود، به‌عنوان جنایت‌های جنگی و جنایت‌های علیه بشریت شناخته می‌شوند، که به وضوح اقدام‌های رژیم صهیونیستی را در نوار غزه توصیف می‌کند.
اقدام‌های رژیم صهیونیستی، ازجمله کشتار و وارد کردن آسیب‌های جدی جسمی یا روحی به اعضای یک گروه حفاظت‌شده و تحمیل عمدی شرایط زندگی با هدف نابودی فیزیکی این گروه (به‌طور کامل یا جزئی) معیار‌های قانونی نسل‌کشی را برآورده می‌کند.
این نسل‌کشی بیش از ۱۹ ماه است که ادامه دارد و رژیم صهیونیستی به‌طور آشکار جمعیت غیرنظامی نوار غزه را هدف قرار داده است. بحران انسانی در منطقه محاصره‌شده اکنون به سطوح فاجعه‌باری رسیده است. گرسنگی درحال حاضر نه تنها آسیب‌پذیرترین افراد، بلکه هر بخش از جامعه را در بحبوحه فروپاشی تقریبا کامل خدمات ضروری و نبود مایحتاج اولیه مانند غذا، مراقبت‌های بهداشتی و سرپناه، تحت تاثیر قرار می‌دهد.
محاصره غیرقانونی رژیم صهیونیستی که پیش از آغاز نسل‌کشی در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) وجود داشت، همراه با محدودیت‌های نظام‌مند بر کمک‌های بشردوستانه و تخریب عمدی سیستم بهداشتی نوار غزه (به‌ویژه در ۷۰ روز گذشته) باعث تخریب برگشت‌ناپذیری شده است. جمعیت بیش از ۲ میلیون نفری این باریکه با پیامد‌های گسترده بهداشتی رو‌به‌رو هستند.
کارشناسان حقوق بشری تاکید می‌کنند که سازوکار فعلی رژیم صهیونیستی و آمریکا که برای کمک‌های بشردوستانه در نوار غزه پیشنهاد شده، چیزی بیش از یک مانور جدید نیست که برای طولانی‌تر کردن محاصره غیرقانونی و مداوم طراحی شده است.
این سازوکار در تلاش است تا با استفاده از یک چارچوب گمراه‌کننده، به اصطلاح بشردوستانه، جنایت گرسنگی را دوباره بسته‌بندی کند و از این طریق به استفاده مداوم از گرسنگی به‌عنوان سلاح نسل‌کشی مشروعیت بخشد.
انتهای پیام/
Tuesday, 1 July , 2025